واحد شماره هفت طرح كرامت تفكر نقاد

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحه: 5

بخشی از متن:

فعاليت شماره يك : قــصــــــه

عنوان قصه : گناه مرغ خانگي

روزي بود روزگاري بود . روزي يك باز شكاري را با تير زده بودند و پس از مقداري پرواز در نزديكي يك مرغ خانگي كه مشغول دانه خوردن بود به زمين افتاد و ناله مي كرد . مرغ خانگي به باز گفت : بلا دور است اگر كاري از من برمي آيد در خدمتگزاري حاضرم .

باز شكاري گفت : نمي خواهم برايم كاري بكني و از من دور شو ، من و تو نمي توانيم با هم بسازيم و هيچ از اخلاق تو خوشم نمي آيد .

مرغ خانگي گفت : كم لطفي مي كنيد مگر من چه گناهي كرده ام كه شما از ديدار من بيزاريد ؟

بازشكاري گفت : عيب تو اين است كه از وفا و جوانمردي بويي نبرده اي و من شخصي بزرگ هستم و از آشنايي با مردم بي وفا ننگ دارم .

مرغ خانگي با تعجب گفت : چرا به من تهمت مي زني و بي دليل سخن مي گويي در صورتي كه من اهلي هستم و تو وحشي . دليل تو بر بي وفايي من چيست ؟

باز شكاري گفت : علامت بي وفايي تو اين است كه آدم ها درباره تو خوبي مي كنند ، آب و دانه ، جا و منزل مي دهند و تو از لطف و مهرباني آنها گوشه و توشه اي داري ولي هر وقت مي خواهند تو را بگيرند از جلوي آنها فرار مي كني و از مرغ هاي وحشي نيز وحشي تر مي شوي و از ارباب خود مي ترسي ولي ما بازهاي شكاري با اينكه وحشي هستيم همين كه چند روزي با كسي آشنا شديم و از دست او آب و غذا گرفيتم وفاداري مي كنيم براي آنها شكار مي كنيم و هر چه از آنها دور باشيم وقتي ما را صدا مي كنند و سوت مي زنند فوري برمي گرديم و روي دست و شانه آنها مي نشينيم و از مرغ هاي اهلي خودماني تر مي شويم.